“Një jetë larg Shqipërisë” është ëndrra e shumë të rinjve, që emigracionin e shohin të vetmen zgjidhje të problemeve të tyre. Në qytetin e Belshit numri i të larguarve është rritur nga viti në vit, dhe qëllim mbetet edhe për të rinjtë e tjerë.
“Do të iki nga Belshi, nuk jetohet këtu”.
“Nuk ka as të ardhura, as punë, do të largohem”.
“Nuk mendoj të jetoj këtu”.
Po ky nuk është rasti i Charlit, 23-vjeçarit nga Bostoni, që larg Amerikës zgjodhi Shqipërinë për të punuar. Si pjesë e Korpusit të Paqes, Charli aplikoi fillimisht të vinte në Shqipëri, dhe prej muajit Prill punon si mësues i anglishtes në shkollën 9-vjeçare “Halit Uruçi” të Belshit.
“Do të jem në Belsh për 2 vite, më parë kam jetuar në Librazhd. Fillimisht kisha kureshtje për rajonin e Balkanit, kulturën dhe historinë. Nuk e dija se çfarë më priste në Shqipëri, kisha pare vetëm disa foto në internet. Tani ndihem si në shtëpi, njerëzit janë kaq miqësor, kështu që nuk ishte e vështirë të integrohesha”.
Të rinjtë shqiptarë i vlerëson për zgjuarsinë dhe këmbënguljen, megjithatë emigracionin e quan jo një zgjidhje për ta. “Fëmijëve duhet t’ju behet e qartë që kur janë të vegjël se mund të jenë të suksesshëm dhe të kenë një karrierë të pasur edhe në Shqipëri, jo vetëm larg saj. Ky vend është i bukur dhe i pasur, duhet investim, ndërsa të rinjtë duhen motivuar”.