Shqiptari i thotë vetes shqiptar, vendit të vet Shqipëri ose Shqipni, por populli ynë njihet në botë, si albanian dhe vendi me emrin si Albania.
Ky emërtim i dyfishtë ka arsyet e veta – shkruan në numrin e sotëm gazeta DITA.
Aty shpjegohet se ky emërtim ka lidhje me disa rrethana të karakterit etnografik, të cilat janë specifike për Shqipërinë e për të kaluarën historike të saj.
Në kolonitë shqiptare që gjenden në Itali e në Greqi emri “shqipëri” nuk njihet.
Shqiptarët e Italisë jugore e të Siçilisë, pasardhës të atyre që u shpërngulën nga Shqipëria gjatë luftërave me turqit nën flamurin e Skënderbeut, e quajnë veten e vet arbëreshë dhe atdheun nga erdhën Arbëri.
Këto emra përdorin akoma sot edhe pasardhësit e atyre shqiptarëve që u shpërngulën në shekullin e XIV e të XV, nga Shqipëria për në Greqi.
Edhe ata përdorin rregullisht arbëresh ose arbanitas.
Kjo tregon qartë që emri i sotëm shqiptar, Shqipëri, Shqipni, në kohë të Skënderbeut ende nuk kishte dalë, ose të pakën nuk ish përgjithësuar.
Kjo do të thotë që emri i vjetër i vendit dhe i popullit tonë ka qenë arbën, arbër, arbëresh, arbëresh, pra ne shqiptarët në mesjetë e kemi quajtur veten ashtu sic na quan sot bota
dhe popujt e tjerë.
Emri i vjetër i vendit, përveç se në kolonitë shqiptare, që përmendëm më lart, është ruajtur edhe në disa zona brenda Shqipërisë së sotme, e cila sic dihet nuk përkon me territorin e banuar nga shqiptarët në kohë më të hershme. Përshembull një trevë fushore e Shqipërisë së mesme nga Kurbini deri poshtë në pllajat e Durrësit e të Tiranës, pra fusha midis lumenjve Mat dhe Erzen, quhet edhe sot Arbën. Banorët e vjetër të kësaj zone kur duan të thonë mal e fusha, në fakt thonë “mal e arbën”.
Edhe një katund në perëndim të Liqenit të Shkodrës mban emrin Arbnesh.
Arbënesh quhet gjithashtu një zonë e banuar me pasardhës të shqiptarëve që gjindet afër qytetit të Zarës në Dalmaci.
Arbanë është një katund afër Tiranës. Në pjesën jugore të vendit, Arbër e Arbërí quhen krahina të ndryshme të trevës malore të Labërisë midis qyteteve të Vlorës dhe të Gjirokastrës e të Delvinës.
Sikundër shihet, emri i lashtë, në rrjedhë të kohës erdhi e u mbulua nga emri i ri “shqiptar dhe Shqipëri”, por ka mbijetuar gjer sot nëpër krahina të ndryshme të vendit.
Po a ka lidhje mes mes fjalës Shqipëri dhe fjalës Shqiponjë? Për këtë do flasim në një kronikë tjetër të rubrikës Histori në gazetën DITA.
