Në shtator të vitin 1991 Mladic me makinerinë e tij luftarake ishte shumë afër cakut të vet, në periferi të Shibenikut – qytet në Kroaci. Mirëpo, aty e kishte pritur gjenerali Rrahim Ademi i cili komandonte mbrojtjen e Shibenikut. Ademi për Al Jazeera shpjegon se qëllimi i Mladiçit ishte ta ndajë Kroacinë në dy pjesë, në drejtim të Sinjit dhe Biogradit.
Në atë rast do t’i ishin hapur rrugët e reja, sidomos në drejtim të Splitit dhe më tutje në jug, kështu që rënia e Shibenikut ishte çështje e gjithë Dalmacisë. Për këtë arsye konsideron se mbrojtja e Shibenikut ishte një prej fitoreve më të mëdha kroate në luf.të me APJ’në.
“Ai e kishte një ushtri moderne, me ta.nke, ndërsa ne nuk kishim me çfarë të mbrohemi. Atëherë kam organizuar marrjen e kazermës në rogoznicë, ku erdhëm deri te armatimi i rëndë dhe topa, dhe aty brenda natës i formuam bateritë e artilerisë dhe i vendosëm në mbrojtje para Shibenikut, e më pas depërtuam diku rreth 25 kilometra pas Vodices dhe arritëm ta thyejmë bllokadën e Shibenikut.
Mladic u dënua me burgim të përjetshëm nga Tribunali i Hagës. Kjo ishte disfata e parë e tij, ndërsa unë si ushtar, konsideroj se ishte fitorja më e madhe e luf.tës atdhetare të Kroacisë në betejën e Shibenikut”, thotë Ademi, transmeton gazetametro.net.
Derisa ai rajon ishte nën komandën e Ademit, ai ia ka pamundësuar Mladic’it marrjen e digës së Peruc’it, pasi Mladici kërcënonte se do ta rrënojë atë dhe do t’i mbysë më shumë se 50.000 njerëz.
Ai pohon se Mladic’in kurrë nuk e ka njohur – “lavdi Zotit”, thotë, sepse për të si njeri dhe oficer ka mendim shumë të keq. “Ne jemi shikuar vetëm nëpër armë, dhe në çdo sulm të tij në Shibenik, ia kam “thyer dhëmbët”.
“Mund të them se ai nuk ka qenë kurrfarë ushtari. ai kurrë nuk ka treguar dijen dhe aftësitë e luf.timit, ai e ka treguar vetëm “trimërinë” e tij ndaj civilëve të pafajshëm, duke i vr.arë civilët dhe njerëzit të cilët kanë qenë të paarmatosur.
Por sa i përket betejave, aty gjithmonë ishte humbës i madh, dhe personaliteti i tij më së miri shihet se çfarë bëri në Shkabrinje, atje vr.au vetëm civilë, pastaj në Srebrenicë…
Ky është turpi i tij më i madh, ka kryer kri.me luf.te ndaj civilëve edhe atë jo vetëm një, por më tepër, por kur u përballte me ush.trinë Kroate, gjithmonë tërhiqej, ku ka ditë se civilët janë të paarmatosur atje i dërgonte tanket dhe bënte kri.me, ndërsa kur i afrohej ushtria Kroate gjithmonë tërhiqej, kështu edhe i ka përjetuar disfatat nga ne kur ishte këtu”, thotë Ademi.
“ratko Mladiç ishte alfa dhe omega dhe shumë i lavdëruar nga “pala luf.tarake serbe”, si hero i madh, fitues i madh, por kur ktheheni në ngjarjet e ndodhura, ai kryesisht ka përjetuar disfata, ndërsa disfatat dhe frustrimet i shëronte ashtu që i sulmonte civilët e paarmatosur dhe ka kryer kri.me të mëdha ndaj tyre”, përfundon gjenerali kroat me prejardhje nga Kosova, Rrahim Ademi.
