Ish-banorja e Big Brother VIP Kosova, Xheneta Fetahu, ka bërë së fundmi një rrëfim emocional dhe të sinqertë mbi një kapitull të rëndësishëm të jetës së saj: një fejesë që zgjati plot pesë vite, e cila përfundoi mes zhgënjimeve të thella, pritshmërive të thyera dhe, siç e përshkruan vetë ajo, një marrëdhënie tejet të vështirë me ish-vjehrrën.
Në një bisedë të hapur gjatë një emisioni televiziv, Xheneta ndau për herë të parë me publikun një pjesë shumë personale të jetës së saj – një histori dashurie që fillimisht dukej premtuese, por që me kalimin e kohës u përball me sfida të shumta, veçanërisht në aspektin familjar dhe kulturor.
Ajo rrëfeu se gjatë kohës së fejesës ka jetuar bashkë me partnerin e saj, dhe se për një periudhë të verës ata kishin qëndruar në shtëpinë e prindërve të tij për shkak të angazhimeve profesionale.
Në atë periudhë, Xheneta kujton se kishte një raport shumë të shëndetshëm me ish-vjehrrin, të cilin e përshkroi si një figurë të respektueshme, mbështetëse dhe të drejtë. “Me ish-vjehrrin kemi akoma kontakt. Më ka respektuar gjithmonë. Edhe sot e kësaj dite, ai më flet me të njëjtin respekt që kishte edhe gjatë asaj kohe. Ka qenë një njeri i qetë, i kuptueshëm, që më pranoi si një pjesë të familjes,” tha ajo.
Por në kontrast të fortë me këtë marrëdhënie pozitive, qëndronte dinamika me ish-vjehrrën, e cila – sipas Xhenetës – ishte shpesh burim tensioni, mosmarrëveshjesh dhe ndjenjash të lënduara.
Ajo tregoi se pavarësisht përpjekjeve të saj për të krijuar një marrëdhënie harmonike, nuk arriti kurrë të ndihej e pranuar plotësisht. “Me vjehrrën kisha gjithmonë probleme. Ajo nuk arrinte të kuptonte që dashuria ndaj nënës dhe dashuria ndaj gruas janë dy gjëra të ndryshme. Në sytë e saj, çdo vëmendje që ai më jepte mua, ishte si një ‘kërcënim’ për lidhjen e tyre si nënë e bir,” u shpreh ajo me një ton të thellë emocional.
Rrëfimi i saj pasqyron një realitet që përjetojnë shumë gra në marrëdhënie afatgjata, sidomos kur përfshihen struktura tradicionale familjare ku figura e nënës shpesh mban një rol dominues, madje edhe në jetën e çiftit. Në rastin e Xhenetës, përplasjet me vjehrrën nuk ishin vetëm për çështje të zakonshme të bashkëjetesës, por përfaqësonin një konflikt të thellë vlerash dhe pritshmërish, të ndikuara edhe nga dallimet kulturore.
“Ajo bëhej xheloze për gjënë më të vogël. Edhe një gjest i thjeshtë mes meje dhe atij, mund të përkthehej nga ana e saj si mungesë respekti. E ndjeja vazhdimisht sikur isha në një provim që nuk do ta kaloja kurrë,” rrëfeu Xheneta, duke theksuar se situata u bë gjithnjë e më e padurueshme me kalimin e kohës.
Kur u pyet nëse kjo marrëdhënie e tensionuar ka ndikuar në ndarjen me partnerin, ajo nuk ngurroi të pohojë se vjehrra kishte një rol të drejtpërdrejtë në përfundimin e fejesës. “Pak a shumë nga fundi, ajo ka qenë edhe një nga shkaqet kryesore që ne nuk e vazhduam më. Situata u rëndua aq shumë, saqë nuk kishte më hapësirë për të ndërtuar një të ardhme të përbashkët,” u shpreh ajo.
Por ajo që e bëri situatën edhe më të vështirë për Xhenetën ishte fakti që, sipas saj, partneri nuk arriti asnjëherë të pozicionohej qartë përballë nënës së tij. Ajo tregoi me keqardhje se ai shpesh zgjidhte heshtjen, duke shmangur çdo konfrontim, çka e linte atë të pambrojtur dhe të vetmuar përballë paragjykimeve dhe presionit.
“Nuk foli kurrë me të. Ishte gjithmonë në një situatë të vështirë, midis meje dhe saj. Por ajo që më lëndoi më shumë ishte që nuk pati guximin të mbrojë atë që kishim ndërtuar bashkë,” theksoi Xheneta.
Një tjetër element i rëndësishëm që ajo përmendi ishin paragjykimet kulturore që ndikuan në perceptimin që kishte vjehrra për të. “Ata ishin nga Turqia dhe kishte shumë paragjykime për mua. Ajo më gjykonte që në pamje të parë, për mënyrën se si vishem apo për të kaluarën time. Kishte një tendencë për të më parë si të ‘papërshtatshme’ për djalin e saj,” tregoi ajo.
Rrëfimi i Xhenetës është një pasqyrim i sinqertë i një përvoje që ka lënë gjurmë të thella emocionale. Ajo nuk e fsheh se ka dashuruar fort dhe ka besuar në të ardhmen me partnerin e saj, por se mungesa e një mbështetjeje të fortë dhe ndërhyrja e faktorëve të jashtëm e bënë të pamundur vazhdimin e marrëdhënies.
Në përfundim të rrëfimit, ajo i dërgoi një mesazh të qartë vajzave dhe grave që përballen me situata të ngjashme: “Dashuria nuk duhet të jetë një betejë mes gruas dhe nënës. Një burrë që e kupton këtë dallim dhe që vendos kufij të shëndetshëm, është çelësi për një lidhje të qëndrueshme. Askush nuk duhet të pranojë të jetojë në një raport ku nuk ndjehet e vlerësuar dhe e mbrojtur.”
Ky rrëfim i Xhenetës ngjall reflektim të thellë për marrëdhëniet ndërfamiljare, ndikimin e tyre në çift dhe nevojën për komunikim të hapur, guxim dhe mirëkuptim në çdo raport dashurie./ORAinfo/
