Planeti që ka një shtresë nëntokësore prej diamantesh, 18 km të trashë

Një zbulim i jashtëzakonshëm i ka magjepsur shkencëtarët dhe entuziastët e hapësirës:

Mërkuri, planeti më i vogël dhe më afër Diellit në sistemin tonë diellor, mund të ketë një shtresë nëntokësore të përbërë nga diamante, me një trashësi prej mbi 18 kilometrash.

Sipas një studimi të kryer së fundmi, kjo shtresë e diamanteve besohet se është formuar menjëherë pas një përplasjeje të dhunshme midis Mërkurit dhe një planeti tjetër, rreth 4.5 miliardë vite më parë.

Kjo përplasje e lashtë mund të ketë krijuar kushte ekstreme të temperaturës dhe presionit, të cilat janë ideale për formimin e diamanteve.

Diamantet e Mërkurit janë supozuar të jenë krijuar në një re gjigante me gaz dhe pluhur.

Në fazat e hershme të historisë së Mërkurit, planeti i ri ishte i mbuluar me një kore grafiti që notonte mbi një oqean të thellë magme.

Ky mjedis unik, sipas shkencëtarëve, ka qenë i përshtatshëm për transformimin e grafitit në diamante.

Një ekip kërkuesish ndërkombëtar ka simuluar këto kushte ekstreme duke përdorur një makineri që zakonisht përdoret për studimin e sjelljes së materialeve nën presion ekstrem dhe për prodhimin e diamanteve sintetikë.

“Është një shtypje e madhe, e cila na mundëson të nënshtrojmë mostra të vogla në të njëjtin presion të lartë dhe temperaturë të lartë që do të prisnim thellë brenda mantelit të Mërkurit, në kufirin midis mantelit dhe bërthamës,” tha Bernard Charlier, kreu i departamentit të gjeologjisë në Universitetin e Lièges në Belgjikë dhe bashkautor i studimit që raporton gjetjet.

Ky eksperiment i avancuar ka hedhur dritë mbi sekretet e fshehura nën sipërfaqen e Mërkurit, duke sugjeruar se diamanti mund të jetë shumë më i zakonshëm në këtë planet sesa mendohej më parë.

Studimi i këtyre diamanteve jo vetëm që na ofron një pasqyrë më të thellë në evolucionin dhe strukturën e brendshme të Mërkurit, por gjithashtu ndihmon në kuptimin e strukturës së brendshme dhe evolucionit të ekzoplaneteve të ngjashëm.

Ky zbulim hap një kapitull të ri në gjeologjinë planetare dhe mund të ketë implikime të gjera për kërkimet e ardhshme të hapësirës.

Studimet e mëtejshme mund të zbulojnë edhe më shumë përbërës të fshehur nën sipërfaqen e planeteve dhe mund të çojnë në zbulime të reja në lidhje me formimin dhe evolucionin e sistemit tonë diellor.

Nëse këto gjetje konfirmohen nga misionet e ardhshme në Mërkur, do të kemi një arsye më shumë për të eksploruar këtë planet intrigues dhe për të zbuluar thesaret e tij të fshehura.

Për shkencëtarët dhe eksploruesit e hapësirës, ky është vetëm fillimi i një udhëtimi të gjatë dhe emocionues drejt zbulesës së sekreteve të fshehura të universit.