Dy te moshuar qe jetonin ne nje fshat amerikan kishin mbi 50 vjet martuar e ndonese jetonin ne varferi ata ishin mirenjohes njeri tjetrit qe kishin ruajtur dashurine e tyre mbi te gjitha sfidat e jetes.
Ata nje here ne jave uleshin ne parkun prane shtepise dhe hanin kekun e tyre te preferuar si kenaqesia e vetme qe mund t`i lejonin vetes.
Por pjesa me e bukur ishte qe burri hante vetem anet e kekun ndersa gruas i linte mbushjen e tij. Kur nje dite burri ishte pak pa qejf vendos t`i rrefeje te shoqes nje gje te rendesishme duke i thene: ‘Ne jeten time kam dashur gjithmone te te beje te lumtur por une dua te te rrefeje se te kam genjyer gjate gjithe jetes tone.’ E shoqja nuk e kuptonte pse dhe mbeti e habitur. Plaku vazhdoi : ‘Une kurre nuk i kam pelqyer koret e kekut.’ E pasi pane njeri tjetrin duke buzeqeshur gruaja i thote: ‘As une nuk e pelqej pjesen e mbushjes por kam dashur te te bej ty te lumtur e te thoja se me pelqen mbushja ngaqe mendoja se ty te pelqente korja’. Tani te gjithe emocionohemi e kur shohim kete lloj dashurie pa kushte!
